ذهنیت قربانی چیست و چگونه از بین می‌رود؟

شناسایی طرحواره‌های مرکزی:

درمانگر به فرد کمک می‌کند تا طرحواره‌های مرکزی خود را که منجر به احساس قربانی شدن می‌شوند، شناسایی کند. این طرحواره‌ها ممکن است شامل باورهایی مانند: «من بی‌ارزش هستم»، «دنیا جای ناامنی است» یا «من همیشه باید به دیگران کمک کنم» باشد.

به چالش کشیدن طرحواره‌ها:

درمانگر با استفاده از تکنیک‌های مختلف مانند بحث منطقی، تجسم و تمرین‌های رفتاری، به فرد کمک می‌کند تا صحت این طرحواره‌ها را به چالش بکشد و باورهای واقع‌بینانه‌تری جایگزین آن‌ها کند.

تغییر الگوهای رفتاری:

درمانگر به فرد کمک می‌کند تا الگوهای رفتاری ناکارآمد خود را که بر اساس طرحواره‌های منفی شکل گرفته‌اند، تغییر دهد. برای مثال، فردی که همیشه منتظر است دیگران به او کمک کنند، می‌تواند یاد بگیرد که چگونه به تنهایی مشکلات خود را حل کند.

توسعه مهارت‌های اجتماعی:

درمانگر به فرد کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود بخشد و روابط سالم‌تری با دیگران برقرار کند.

کاهش هیجانات منفی:

درمانگر به فرد آموزش می‌دهد که چگونه هیجانات منفی مانند خشم، غم و اضطراب را که در نتیجه طرحواره‌های منفی ایجاد می‌شوند، مدیریت کند.